چرخش آلت (Penile Torsion) اغلب یک ناهنجاری مادرزادی بوده و معمولاً آلت در جهت خلاف چرخش عقربههای ساعت است.
گاهی چرخش آلت به دنبال جراحی دیده میشود. در اکثر موارد طول آلت طبیعی است و چرخش آلت در زمان ختنه یا عقب کشیدن پوست ختنه گاه تشخیص داده میشود.
چرخش ممکن است در هیپوسپادیاس(Hypospadiasis) انحنای آلت-کوردی (Chordee) هم دیده شود. شیوع واقعی چرخش آلت مشخص نیست، ولی در بعضی منابع یک به ازای ۸۰ نوزاد پسر بدون آنومالی دیگر، ذکر میکنند. شدت چرخش آلت از ۳۰ تا ۱۸۰ درجه در موارد شدید آن متغیر است.
در اکثر موارد میزان چرخش کمتر از ۶۰ درجه است. چنانچه تمایل به اصلاح چرخش آلت است؛ باید از ختنه در نوزادی پرهیز شود. اگر چرخش آلت بیش از ۴۵ درجه است؛ باید کودک پیش از ختنه به ارولوژیست کودکان ارجاع شود.
تشخیص اغلب با معاینه فیزیکی و عقب کشیدن پوست ختنهگاه داده میشود.
درصورتیکه زاویه چرخش تنه آلت بیش از ۴۵ درجه باشد، میباید به کمک جراحی اصلاح گردد. البته کمتر از این میزان هم میتواند در زمان ختنه کلاسیک اصلاح شود. عمل تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. ارولوژیست کودکان در حین ختنه تحت بیهوشی، میتواند این ناهنجاری مادرزادی را تصحیح نماید. اصلاح آن با روشهای مختلف جراحی صورت میپذیرد.
چرخش آلت قبل و پس از ترمیم جراحی.
روند التیام پس از جراحی مشابه موارد ختنه است. تورم آلت پس از عمل جراحی پدیده طبیعی است. آنتیبیوتیک توسط پزشک تجویز میگردد. گاز پانسمان ۲۴ ساعت پس از عمل برداشت میشود. قبل از برداشت میباید با آب گرم خیس و شل شود تا کودک اذیت نشود. محل جراحی میباید حتیالامکان تمیز بماند. آلت بهآرامی با آب گرم یا سرم نمکی پس از هر تعویض پانسمان شستشو داده شود. استفاده از وازلین مانع از چسبیدن زخم به پوشک میگردد. پوشک میباید شل بسته شود.
در منزل الزاماً کودک نباید در رختخواب باشد؛ اما باید بهآرامی راه برود و بازی کند. کودک میباید از سهچرخه یا دوچرخهسواری به مدت حدود ۲ هفته پرهیز نماید.
در صورت مشاهده موارد زیر باید با پزشک خود تماس بگیرید:
شیاف یا شربت استامینوفن هر ۴ تا ۶ ساعت جهت کنترل درد تجویز میشود. معمولاً درد پس از عمل طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت برطرف میشود. دوز آن ۱۵-۱۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن با هر تجویز است.
اکثر عوارض جزئی هستند و شامل خونریزی، عفونت، کبودی است. خونریزی عمدتاً با فشار ممتد انگشتان به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه کنترل میشود. اگر خونریزی شدید باشد، باید هموگلوبین کودک چک شود. خونریزی ضربان دار مطرح کننده منشأ شریانی بوده و نیازمند بخیه زدن یا کوتر کردن است. اگر خونریزی با فشار دست کنترل نشد؛ کودک باید به اتاق عمل منتقلشده و به کمک بخیه خونریزی متوقف میگردد.
بروز عفونت جدی؛ به علت پرخونی آلت میزان کمی داشته و صرفاً در ۰٫۵% موارد مشاهده میگردد. در اکثر موارد عفونت خفیف و سطحی است. رعایت بهداشت موجب پیشگیری از عفونت خواهد شد. نشانههای شایع عفونت عبارتاند از تورم شدید یا طول کشیده، تأخیر در التیام، قرمزی (بهویژه گسترش یابنده)، چرک و بوی بد. گاهی عفونت شدید با بدحالی نوزاد و علائم سیستمیک همراهی دارد. در موارد عفونت خفیف آنتیبیوتیک موضعی و خوراکی؛ و در انواع شدید درمان تزریقی توصیه میگردد.
احتباس ادراری در حالت حاد ثانویه به پانسمان و در موارد تأخیری در اثر فیموزیس رخ میدهد. گاهی درد پس از عمل در بیمارانی که قبلاً آموزش توالت رفتن دیدهاند؛ موجب اجتناب کودک از ادرار کردن شده؛ و در نتیجه احتباس ادراری رخ میدهد.